ČIR NA ŽELUCU, ULKUS

Save up to 50% on Printers at officemax.com

Ulkus ili čir je rana na sluzokoži želuca ili duodenuma nastala korozivnim dejstvom hlorovodonične kiseline

Etiologija: ulkusna bolest nastaje zbog povećanog lučenja HCl ili/i zbog smanjene otpornosti sluzokože na dejstvo HCl. Faktori koji dovode do ovih promena su: infekcija Helicobacter pyloriⁱ bakterijom, hroničan stres, NSAIL (nesteroidni antinflamatorni lekovi- aspirin, brufen, diklofen...), alkohol, duvan, poremećaji motiliteta želuca.

желудачни

Klinička slika: Dominantan simptom je bol u gornjoj polovini trbuha koji se kod duodenalnog ulkusa umanjuje uzimanjem hrane, a kod želudačnog ulkusa pojačava uzimanjem hrane. Ostali simptomi su nespecifični, poput mučnine, gorušice, gubitka apetita, smanjenja telesne težine.

дуоденални

Dijagnoza: najvažniji dijagnostički postupci su EGDS sa biopsijom, gastroduodenografija i testovi na prisustvo Helicobacter pylori.

Komplikacije:

1. Krvarenje: može biti okultno (prikriveno, makroskopski nevidljivo) i manifestno (makroskopski vidljivo) što se ispoljava kao melena ili hematemeza. Zbog bogate mreže krvnih sudova želuca i duodenuma ova krvarenja su često obilna i životno ugrožavajuća. Hronična krvarenja dovode do nastanka anemije.
2. Perforacija: nastaje kada ulkus probije celu debljinu zida želuca ili duodenuma i sadržaj se izlije u trbušnu duplju ili okolne šuplje organe (npr. kolon). Usled izlivanja želudačnog sadržaja u trbušnu duplju nastaje nadražaj peritoneuma tj. akutni abdomen.
3. Obstrukcija usled stenoze pilorusa: pilorus je najuži deo želuca i mesto gde najčešće nastaje ulkus. Kada ulkus zaraste, stvara se ožiljak koji dovodi do suženja pilorusnog kanala
4. Maligna alteracija: benigni ulkus retko može da postane maligni tumor, ali maligni tumori želuca često izgledaju kao ulkusi, i vrlo je važno napraviti razlikuju između malignog tumora i benignog ulkusa.

Lečenje: Nekomplikovana ulkusna bolest se leči konzervativno odgovarajućom dijetom, antacidima (aluminijumskim, magnezijumskim i kalcijumskim solima), blokatorima histaminskih (H2) receptora (ranitidine, famotidine), blokatorima protonske pumpe (controloc, omeprazole), prostaglandinima (misoprostol), lekovima koji oblažu sluznicu (sukralfat, koloidni bizmut), antibioticima koji deluju na Helicobacter pylori (amoksicilin, metronidazol, tetraciklini)

Komplikacije ulkusne bolesti se leče operativno: krvarenje se može lečiti endoskopskom hemostazom ili operativnom hemostazom i uklanjanjem vagusne inervacije želuca uz nadoknadu krvi. Perforacija se leči prešivanjem mesta perforacije i uklanjanjem vagusne inervacije. Obstrukcija se leči premoštavanjem mesta prepreke ili proširenjem pilorusa. Maligni ulkusi želuca se leče isto kao sve maligne bolesti želuca, tj. uklanjanjem želuca i odgovarajućom rekonstrukcijom.

Shop Creative Recreation at FinishLine.com 15% off $100 on Adidas with code ADIDAS 15% off books from Waldo's Books at AbeBooks through 9/27 10% off from Renaissance Books at AbeBooks through 9/27

REFLUKSNA BOLEST

Izlaganje jednjaka želudačnom soku dovodi do pojave refluksne bolesti. To je česta bolest opšte populacije, a najčešća bolest jednjaka.

Uzroci refluksne bolesti su:

·      slabost donjeg ezofagealnog sfinktera (hijatalna hernija, urođena slabost sfinktera, prejedanje)

·      nedovoljna pokretljivost jednjaka (ležanje nakon jela, smanjeno lučenje pljuvačke, poremećaj refleksa gutanja)

·      povećan pritisak u želucu (prejedanje, nadimanje želuca usled nepravilne ishrane, suženje pilorusa, dilatacija želuca)

Usled refluksa kiselog želudačnog sadržaja u jednjak nastaje nadražaj sluzokože jednjaka, vraćanja tog sadržaja u usta.

Klinička slika: gorušica, podrigivanje, mučnina, povraćanje, bol u grudima, hronični kašalj i promuklost (usled prelivanja iz jednjaka u larinks i traheju).

Komplikacije: Hronična bolest može da dovede do ezofagitisa, striktura (suženja), i Baretovog ezofagusa (vidi sledeći podnaslov)

Dijagnoza: EGDS (ezofagogastroduodenoskopija), ezofagografija, manometrija sfinktera, pH monitoring.

Lečenje: Konzervativno savetom da leže sa podignutim uzglavljem, da jedu manje a češće, da izbegavaju odeću koja steže, da izbegavaju obroke pre spavanja, alkohol, kafu, čokoladu. Lekovima: antacidima (Ranitidin, Controloc), prokineticima (Cisap).

Operativno lečenje: rezervisano za pacijente kojima ne pomaže konzervativno lečenje, kod kojih se simptomi pogoršavaju i kod onih koji imaju komplikaciju refluksne bolesti. Operacija se naziva fundoplikacija

Epson NX420 Refurbished Printer ONLY $49.99 at officemax.com with promo code: OMXGANDEAL
June Exclusive Opportunities - GANME

Comfort Sale! $29.99 and Up! Available for Men and Women!
10% off from Renaissance Books at AbeBooks through 9/27
10% off at Shoes.com plus Free Shipping with FALL2011
Barefoot Running Shoes at Finish Line

ZUJANJE U UŠIMA (TINITUS)

Tinitus označava medicinski stručni izraz za šumove, za koje se zna i
pod imenom zujanje, zviždanje ili šuštanje u uvu. Karakteristično je za
ove šumove da po pravilu za njih nisu odgovorni spoljašnji izvori zvuka
i da se gotovo uvek mogu čuti samo od strane osobe koja pati od tinitusa.

Uzrok nastanka  
Česti uzrok šumova u uvu (do oko 30%) jeste oštećenje nežnih slušnih
ćelija bukom ili praskom. Tu spadaju pre svega muzika koju omladina
sluša u slobodno vreme (vokmen, diskoteke, rok-koncerti), ali i buka na
radnom mestu. Traume praskom mogu se skoro uvek izlečiti pravovremenim
tretmanom. Smetnje cirkulacije su od strane lekara najčešci
pretpostavljeni razlog za nastanak tinitusa, te je na ovoj pretpostavci
zasnovano i lečenje. Osim ovih glavnih uzroka postoje još brojni drugi
uzroci na koje treba misliti: oboljenja vratne kičme, bolesti u području
zuba i zgloba vilice, presbiakuzija (smanjenje sluha uslovljeno
starenjem), acusticus neurinoma (tumor slušnog živca),  morbus Menière
(kružne vrtoglavice povezane sa nagluvošću), oboljenja srca i krvotoka,
metabolički poremećaji, oboljenja bubrega, hormonalni poremećaji,
otoskleroza, hronične upale srednjeg uva, funkcionalne smetnje
Eustahijeve tube ,trovanja (intoksikacije) naročito lekovima, povrede
lobanje i mozga, oboljenja centralnog nervnog sistema, anestezija,
naročito u kičmeni kanal (spinalna anestezija).
 
Klinička slika
Tinitus je, bar u početnoj fazi, simptom bolesti. Simptom je važno
upozorenje da se na telesnom i/ili psihičkom polju dešava nešto što
dovodi do oštećenja ili bolesti. Tinitus doživljavamo kao potpuno
različite zvukove, kao na primer pištanje, šuštanje, zviždanje, lupanje,
zvonjenje, grebanje. Kada je u vezi sa teškim oštećenjima sluha možemo
ga registrovati i kao melodije. Ponekad se dešava da se istovremeno
pojavi više šumova. Ovi šumovi se mogu registrovati u jednom uvu, u oba
uva ili u glavi.

Kod skoro svake pete osobe, odnosno kod oko 20% opšte populacije,
povremeno se javlja šum različitog tipa i trajanja. Kod oko 5 %
populacije se javlja stalni šum, najčešće jačeg inteziteta, koji
subjektivno smeta pojedincu i ometa ga u svakodnevnom životu. Kod
starije populacije javljanje šuma još je učestalije. Individualno je u
kojoj meri pojedinoj osobi smeta šum. Kod nekih ljudi jači šum ne mora
izazivati veće subjektivne smetnje, dok kod drugih i šum manjeg
intenziteta može uzrokovati veće subjektivne tegobe. Najučestalijie
smetnje vezane za šum su ne mogućnost koncentracije, smetnje spavanja
ili hiperakuzija (pojačana osetljivost na normalan zvuk).
 
Dijagnoza
Potrebna je kompletna audiološka obrada, kao i analiza stanja organa za
ravnotežu. Potrebno je uraditi CT (skener) temporalne kosti i NMR
(nuklearna magnetna rezonanca) glave. Pulsirajući tinitus zahteva obradu
kardiovaskularnog sistema, posebno vratnih i arterija glave.

Lečenje
Tinitus nije bolest već simptom, tako da ne postoji jedinstvena terapija
u njegovom lečenju. Postoji mnogo različitih lekova koji se primenjuju.
Najčešće su to lekovi koji poboljšavaju cirkulaciju krvi u mozgu ili u
unutrašnjem uhu. Takođe, bihevioralno lečenje može pomoći pacijentima sa
tinitusom. MetodasePacijent se upoznaje sa mehanizmom nastanka šuma što
mu omogućava prihvatanje šuma u podsvesti kao nešto prirodno, a ne kao
nešto što predstavlja opasnost ili upućuje na bolesno stanje uzrokujući
negativne emocije. Cilj te metode nije smanjenje intenziteta šuma, već
smanjenje bolesnikove reakcije na šum i habituacija, odnosno
privikavanje na šum. Lečenje šuma može se sprovoditi i pomoću generatora
širokopojasnog šuma, koji pomaže maskiranje šuma. Sekundarne psihičke
tegobe, kao što su teskoba, depresija ili nesanica, treba takođe lečiti.
Bolesnici sa šumom moraju da izbegavaju potpunu tišinu. Potrebno je
izbegavati i buku radi sprečavanja daljeg oštećenja sluha i pogoršanja
šuma. retreninga (Tinnitus retraining therapy) zasniva na
neurofiziološkom modelu.

Muzikoterapija predstavlja lečenje muzikom. U medicini postoji više
bolesti ili stanja koja se mogu lečiti muzikom, a jedna od njih je
tinitus. Muzika pomaže pacijentu da prestane da primećuje tinitus koji
ga ometa. Laser je elektromagnetno zračenje u vidljivom delu spektra
(svetlo). U medicini se laser koristi u lečenju različitih bolesti, a u
bolestima uva koristi se za tinitus, Meniereovu bolest i iznenadnu
nagluvost. Lečenje laserom je u potpunosti bezbolno i sigurno.

AKUTNA GLUVOĆA

Akutna gluvoća (hypoacusis sensoneuralis acuta) predstavlja nagli
nastanak nagluvosti ili gluvoće kod bolesnika koji do tada nisu imali
smetnje sa sluhom.

Uzrok nastanka
Tačan uzrok nastanka nije poznat. Pretpostavlja se da postoji poremećaj
mikrocirkulacije sa promenama u kohleranom delu unutrašnjeg uva. Akutna
respiratorna infekcija prethodi u malom broju slučajeva.

Klinička slika
Postoji osećaj pritiska u uvu, izraženo zujanje i težak gubitak sluha,
koji naglo nastaje. Bolesnik nema vrtoglavicu, niti poremećaj ravnoteže
i oftalmološke i neurološke smetnje. Bolest se najčešće javlja jednostrano.

Dijagnoza
Postavlja se na osnovu anamneze, kliničke slike, ORL i neurološkog pregleda.

Lečenje
Nema specifičnog lečenja. Koriste se kortikosteroidi, hiperbarična
oksigenacija, niskomolekularni dekstrani, blokada gangliona stelatuma i
infuzije vazodilatatorima.

10% off at Shoes.com plus Free Shipping with FALL2011

PROBLEMI S HEMOROIDIMA

  U sluzokoži analnog otvora se nalazi hemoroidalni venski pleksusi: unutrašnji i spoljašnji. Usled povećanja venskog pritiska dolazi do uvećanja tih vena što predstavlja hemoroidalnu bolest.

Etiologija: Hronična obstipacija, povećanje telesne težine, dugo sjedenje dovode do uvećanja venskog pritiska u maloj karlici i proširenja hemoroidalnih vena.

Klinička slika: Kod proširenja unutrašnjih hemoroida: bezbolno krvarenjeⁱ, prolaps hemoroida kroz analni otvor. Kod proširenja spoljašnjih hemoroida: bol, tromboza  bez izraženog krvarenja.

Dijagnoza se postavlja rektalnim pregledom

Пролабирани унутрашњи хемороиди

Lečenje: konzervativno, regulacijom stolice, heparinskim mastima, analgetičkim mastima. Operativno odstranjenje hemoroida kada konzervativne mere ne pomognu ili kada su hemoroidi većeg stepena.

http://gan.doubleclick.net/gan_click?lid=41000000025255752&pubid=21000000000399269

AFONIJA - nemogućnost govora

Afonija je simptom koji predstavlja bezvučnost glasa, nemogućnost govora.

Veliki broj bolesti može da uzrokuje afoniju. Neke od njih su: paralize nervusa
rekurensa, botulizam, amiotrofična lateralna skleroza ( ALS), konverzivne neuroze, miastenia gravis (paraliza laringealnih- grkljanskih i faringealnih-ždrijelnih mišića).

Klinička slika
Afonija predstavlja bezvučnost glasa. U zavisnosti od osnovnog oboljenja
mogu je pratiti i drugi simptomi (paraliza kranijalnih nerava, mišića,
očiju ( strabizam, spuštene obrve, itd.); disfagija ( otežano gutanje);
vrtoglavica; smanjenje ili potpuni nedostatak svih sekreta).

Dijagnoza
Postavlja se na osnovu anamneze,fizikalnog pregleda, kliničke slike, neurološkog pregleda,
elektromiografskog pregleda,  CT-a (kompjuterizovana tomografija) i
NMR-a (nuklearna magnetna rezonanca), elektroencefalograma, izolacije
uzročnika i toksina iz ostataka hrane (kod botulizma).

Liječenje
Liječi se osnovno oboljenje koje je uzrokovalo afoniju.

DISKUS HERNIJA (DISCUS HERNIA)

Diskus hernija je prolaps intervertebralnog (međupršljenskog) diska i kompresija nervnog korena.

Uglavnom nastaje u lumbalnom delu kičmenog stuba (između L4-L5 i L5-S1 pršljenskog tela) zbog velikog pritiska na te pršljenove i vratnom delu zbog velike pokretljivosti vratnih pršljenova.

Klinička slika:  

1.      Karakterističan (antalgičan) položaj tela. Pacijent naginjanjem na stranu smanjuje pritisak na oboleli disk, time smanjuje bol.	2.    Bol u lumbalnom predelu, tzv. radikularni bol- niz gluteus i zadnju stranu buta i potkolenice sve do prstiju. Bol se pojačava pri kašljanju, kijanju i pri savijanju tela, a smiruje se u ležećem položaju.
3.      Parestezija (neosetljivost) prednje strane ili zadnje strane potkolenice, zavisno od nivoa hernije.	4.      Ugašen tetivni refleks skočnog zgloba
5.      Nemogućnost hodanja na prstima ili peti, zavisno od nivoa hernije.	6.      Atrofija mišića potkolenice

Bol kod diskus-hernije se pojačava pri sedenju,stajanju, šetanju, kašljanju, kijanju, napinjanju. Bol se smanjuje pri ležanju, naročito na zdravoj strani, sa savijenom bolnom nogom. Bol u krstima i nozi može perzistirati istovremeno, da bi bol u krstima oslabio(najverovatnije usled ekstruzije nukleusa pulpozusa, tako da više nisu zategnuta bolna vlakna anulusa fibrozusa i zadnji longitudinalni ligament). Nekada naglo prestaje radikularni bol, što je praćeno motornom slabošću i utrnulošću u odgovarajućoj distribuciji, a nastaje usled fiziološkog prekida funkcije jako komprimovanog korena spinalnog nerva.

Dijagnoza: Postavlja se pomoću CT, NMR i elektromiografije.

Lečenje: Konzervativno lečenje je preporučeno kod bolesnika koji nemaju trajna neurološka oštećenja, tj. kod onih koji imaju blažu kliničku sliku.

·      mirovanje u ležećem položaju na ravnoj tvrdoj podlozi sa nogama savijenim u kolenu. Na taj način se izravnjavanjem lumbalne krivine smanjuje pritisak na intervertebralne diskove

·      analgetici (Nesteroidni antiinflamatorni lekovi-aspirin, brufen, diklofen)

·      kortikosteridi- smanjuju otok nervnih korenova suzbijajući zapaljenje izazvano mehaničkom iritacijom

·      sedativi- smanjuju grč mišića i deluju umirujuće

·      vitamini B kompleksa- pomažu u regeneraciji eventualno oštećenih nerava

·      fizikalna terapija

Operativno lečenje je rezervisano za pacijente kojima konzervativna terapija ne pomaže, tj. uprkos njoj stanje se pogoršava, kao i za one kod kojih postoji trajni neurološki deficit koji se pogoršava. Operacija se sastoji od uklanjanja nukleusa pulposusa koji pritiska koren nerva.

Cervikalna diskus hernija:

Nastaje zbog prekomernih pokreta vrata, nekada kao posledica traume glave i vrata. Ređa je od lumbalne diskus hernije.

Klinička slika: bol u vratu, ukočen vrat, bolovi u gornjim ektremitetima, slabost mišića ruku. Ukoliko je pritisnuta kičmena moždina može nastati kvadriplegija.

Dijagnoza: ista kao kod lumbalne diskus hernije

Lečenje: Konzervativno- imobilizacija vrata, analgetici, sedativi, fizikalna terapija (toplota). Operativno lečenje se primenjuje kada konzervativno lečenje nema efekta.

LIJEČENJE RAKA DEBELOG CRIJEVA LJEKOVITIM BILJEM

Evo jedan recept iz nanine bilježnice:

      

                                           Kunica ( Achillea Millefolium )

 U jednu veću posudu ili teglu nacijediti ½ litra soka od kunice te               

      ½ soka od bokvice ( samelju se pojedinačno te i pojedinačno    

     procijede kroz gazu da bi se dobio čist sok). Pomiješa se dobiijeni

     sok sa 1 kg meda. Dobijenu smjesa treba da stoji uvijek u frižideru.

    Svako jutro u periodu od 40 dana pije se jedna mala čašica od 0,20

    dcl na tašte. Nakon ispijene smjese pauzira se 3 mjeseca te se nakon

    toga opet pije.

                                             Plantago lanceolata

http://gan.doubleclick.net/gan_click?lid=41000000025255752&pubid=2100000000039926920% off from The Readerz3 Warehouse