Tinitus označava medicinski stručni izraz za šumove, za koje se zna i
pod imenom zujanje, zviždanje ili šuštanje u uvu. Karakteristično je za
ove šumove da po pravilu za njih nisu odgovorni spoljašnji izvori zvuka
i da se gotovo uvek mogu čuti samo od strane osobe koja pati od tinitusa.
Uzrok nastanka Česti uzrok šumova u uvu (do oko 30%) jeste oštećenje nežnih slušnih
ćelija bukom ili praskom. Tu spadaju pre svega muzika koju omladina
sluša u slobodno vreme (vokmen, diskoteke, rok-koncerti), ali i buka na
radnom mestu. Traume praskom mogu se skoro uvek izlečiti pravovremenim
tretmanom. Smetnje cirkulacije su od strane lekara najčešci
pretpostavljeni razlog za nastanak tinitusa, te je na ovoj pretpostavci
zasnovano i lečenje. Osim ovih glavnih uzroka postoje još brojni drugi
uzroci na koje treba misliti: oboljenja vratne kičme, bolesti u području
zuba i zgloba vilice, presbiakuzija (smanjenje sluha uslovljeno
starenjem), acusticus neurinoma (tumor slušnog živca), morbus Menière
(kružne vrtoglavice povezane sa nagluvošću), oboljenja srca i krvotoka,
metabolički poremećaji, oboljenja bubrega, hormonalni poremećaji,
otoskleroza, hronične upale srednjeg uva, funkcionalne smetnje
Eustahijeve tube ,trovanja (intoksikacije) naročito lekovima, povrede
lobanje i mozga, oboljenja centralnog nervnog sistema, anestezija,
naročito u kičmeni kanal (spinalna anestezija).
Klinička slika
Tinitus je, bar u početnoj fazi, simptom bolesti. Simptom je važno
upozorenje da se na telesnom i/ili psihičkom polju dešava nešto što
dovodi do oštećenja ili bolesti. Tinitus doživljavamo kao potpuno
različite zvukove, kao na primer pištanje, šuštanje, zviždanje, lupanje,
zvonjenje, grebanje. Kada je u vezi sa teškim oštećenjima sluha možemo
ga registrovati i kao melodije. Ponekad se dešava da se istovremeno
pojavi više šumova. Ovi šumovi se mogu registrovati u jednom uvu, u oba
uva ili u glavi.
Kod skoro svake pete osobe, odnosno kod oko 20% opšte populacije,
povremeno se javlja šum različitog tipa i trajanja. Kod oko 5 %
populacije se javlja stalni šum, najčešće jačeg inteziteta, koji
subjektivno smeta pojedincu i ometa ga u svakodnevnom životu. Kod
starije populacije javljanje šuma još je učestalije. Individualno je u
kojoj meri pojedinoj osobi smeta šum. Kod nekih ljudi jači šum ne mora
izazivati veće subjektivne smetnje, dok kod drugih i šum manjeg
intenziteta može uzrokovati veće subjektivne tegobe. Najučestalijie
smetnje vezane za šum su ne mogućnost koncentracije, smetnje spavanja
ili hiperakuzija (pojačana osetljivost na normalan zvuk).
Dijagnoza
Potrebna je kompletna audiološka obrada, kao i analiza stanja organa za
ravnotežu. Potrebno je uraditi CT (skener) temporalne kosti i NMR
(nuklearna magnetna rezonanca) glave. Pulsirajući tinitus zahteva obradu
kardiovaskularnog sistema, posebno vratnih i arterija glave.
Lečenje
Tinitus nije bolest već simptom, tako da ne postoji jedinstvena terapija
u njegovom lečenju. Postoji mnogo različitih lekova koji se primenjuju.
Najčešće su to lekovi koji poboljšavaju cirkulaciju krvi u mozgu ili u
unutrašnjem uhu. Takođe, bihevioralno lečenje može pomoći pacijentima sa
tinitusom. MetodasePacijent se upoznaje sa mehanizmom nastanka šuma što
mu omogućava prihvatanje šuma u podsvesti kao nešto prirodno, a ne kao
nešto što predstavlja opasnost ili upućuje na bolesno stanje uzrokujući
negativne emocije. Cilj te metode nije smanjenje intenziteta šuma, već
smanjenje bolesnikove reakcije na šum i habituacija, odnosno
privikavanje na šum. Lečenje šuma može se sprovoditi i pomoću generatora
širokopojasnog šuma, koji pomaže maskiranje šuma. Sekundarne psihičke
tegobe, kao što su teskoba, depresija ili nesanica, treba takođe lečiti.
Bolesnici sa šumom moraju da izbegavaju potpunu tišinu. Potrebno je
izbegavati i buku radi sprečavanja daljeg oštećenja sluha i pogoršanja
šuma. retreninga (Tinnitus retraining therapy) zasniva na
neurofiziološkom modelu.
Muzikoterapija predstavlja lečenje muzikom. U medicini postoji više
bolesti ili stanja koja se mogu lečiti muzikom, a jedna od njih je
tinitus. Muzika pomaže pacijentu da prestane da primećuje tinitus koji
ga ometa. Laser je elektromagnetno zračenje u vidljivom delu spektra
(svetlo). U medicini se laser koristi u lečenju različitih bolesti, a u
bolestima uva koristi se za tinitus, Meniereovu bolest i iznenadnu
nagluvost. Lečenje laserom je u potpunosti bezbolno i sigurno.
Nema komentara:
Objavi komentar